Өдөржин шөнөжин ямар ч завгүй байдаг атлаа хийж бүтээсэн зүйлгүй бол ажлаа зөв хувиарлах талаар анхаарах хэрэгтэй. Аль ажлаа түрүүлж хийхээ мэдэхгүй шаналж суугаа бол танд хувийн зохион байгуулалт, цагийг хэрхэн зөв ашиглах асуудал чухал. Бид ажил гээд гэртээ, өөртөө цаг гаргадаггүй нь үнэн. Манай нэг ах үргэлж завгүй байдаг. Тэрээр хэлэхдээ “шөнө гэртээ ирэхэд охин маань унтаж байдаг, өглөө босоход охин маань цэцэрлэгтээ явчихсан байдаг учир охинтойгоо ажлын таван өдөр бараг уулздаггүй.
Амралтын өдөр намайг гарах гэхэд охин маань ааваа та хаагуур хоноод байгаа юм бэ? Би нэг өдөр хамт баймаар байна гэж намайг эвгүй байдалд оруулсан гэж” ярьж байснаас үзэхэд эрчүүд гэртээ тун бага цаг зарцуулаад байх шигээ. Иймээс гэр бүлтэйгээ салхинд гарч, хааяа хамт хоол хийж, хамтдаа цагийг өнгөрүүлж сурах хэрэгтэй. Үнэндээ цаг хугацаа урсан өнгөрөөгүй, цаг хугацаанд бид өөрсдөө урсан өнгөрч байдаг.
Бидний ихэнх нь аль ажлаа түрүүлж хийхээ, мөн яаж хувиарлахаа мэдэхгүй байсаар байгаад цаг хугацааг дэмий өнгөрүүлдэг. Өнгөрсөн хойно нь цаг хугацаа яасан хурдан юм бэ? Хэмээн гасалж цагийг мөн л дэмий өнгөрүүлдэг. Цаг хугацаа бол таны нөөц боломж.
Өглөө болгон 86400 төгрөг таны мэдэлд байдаг ч хором болгоныг сул зогсож өнгөрүүлэхэд та энэ мөнгөнөөсөө алдаж байдаг. Өдрийн 86400 секунд бол таны л өмч, харин та ашиглах аргаа мэдэхгүй байгаа бол энэ бусдын өмч болчихдог. Бид үүний хэдэн секундийг үр бүтээлгүй өнгөрүүлдэг бол.
Цаг хугацаа гурван үетэй. Өнгөрсөн одоо ирээдүй бүгдээрээ бидний хяналтанд байх ёстой. Хэрэв өнгөрсөн үедээ ухаангүй яавсан бол одоо үе эмх замбараагүй. Хэрэв одоо үеэ зөв шийдэхгүй бол ирээдүй тань ямарч суурьгүй болно. Өнгөрснийг өнөөдөр өөрчлах боломж тун бага учир өнөөдөр зөв шийдвэр гаргаснаар та ирээдүйгээ өөрчлөх боломжтой гэдгийг анхаарах хэрэгтэй. Жишээ нь: Өчигдөр хийх ёстой төлбөрийг хийгээгүй бол өнөөдөр эсвэл маргааш хийх л болно. “Өмнө нь би цаг хугацаандаа үрэлгэн хандсан бол одоо надад цаг хугацаа үрэлгэн хэндаж байна”хэмээн Шекспир нэгэнтээ бичсэн байдаг.
Ажил хэрэгч хүний амьдралийг судлахад тэд бүгдээрээ цагаа төлөвлөдөг, урсан өнгөрч буй цаг хугацаанд өөрийгөө захирч чадсан байдаг. Цагаа төлөвлөхийн эцсийн зорилго бол зүгээр нэг цаасан дээр ажлаа тэмдэглэх бус ажлын бүтээмжийг дээшлүүлэх явдал.